Հայ կին արվեստագետը, ով մարմնավորել է հայ բանահյուսությունը կավի և ճենապակու մեջ
Հռիփսիմե Լևոնի Սիմոնյանը ( 1916, Կարս- 1998, Երևան) հայ քանդակագործ-խեցեգործ, ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարչուհի է (1974)։ Հռիփսիմե Սիմոնյանը ծնվել է Կարսում։ Հայոց ցեղասպանությունից մազապուրծ նրա ընտանիքը 1918 թվականին վերջնականապես հաստատվել է Թբիլիսիում, որտեղ Հռիփսիմեն ավարտել է դպրոցը, իսկ 1945
Ուրմիայի շրջանի հայկական ավանդական հագուստ
Աննա Րաֆֆին /1850-1920 ?? թթ․/ և որդիները` Արամը և Արշակը, Լոնդոնում հայկական համայնքի ակտիվ մասնակիցներն էին, կազմակերպում էին բազմաթիվ հանդիպումներ, դասախոսություններ, Րաֆֆու անտիպ գրականության հրատարակում և այլն, հետաքրքիր կենսագրություններ ունեն։ Եվ այսպես, այս գեղեցիկ կինը ՝ Աննա Րաֆֆին է, Պարսկահայքի
Հայերեն ամենամեծ մագաղաթյա ձեռագիրը
«Մշո ճառընտիր» կամ «Տօնական»՝ հայերեն ամենամեծ մագաղաթյա ձեռագիրը, գրվել և ծաղկվել է 1200 - 1202-ին, Երզնկայի Ավագ վանքում՝ Բաբերդի տանուտեր Աստվածատուրի պատվերով. գրիչ՝ Վարդան Կարնեցի, ծաղկող՝ Ստեփանոս։ Ձեռագիրն այժմ ունի 601 մագաղաթյա թերթ (55, 3X70, 5 սմ), յուրաքանչյուրը պատրաստված է
Օրորոցի դերն արտացոլող հայկական մանրանկարը
Գրիգոր Սուքիասյանցի կողմից 1332 թվականին Ղրիմում ստեղծված և նկարազարդված հայկականձեռագրերից մեկում՝ (Մատենադարան N7664) Ծննդյան տեսարանում, մանուկ Հիսուսը պատկերված չէ ո՛չմսուրում, ո՛չ աղյուսաշեն կառույցի վրա, ո՛չ նույնիսկ պառկած դիրքով՝ ոճավորված զարդանախշի մակերեսին.մանրանկարիչը Քրիստոսին ներկայացրել է օրորոցի մեջ ՝ մոր կողքին՝ առավել